Chilling on a dirt road

Een country lied wat vooral op mijn DTS erg populair was, maar ook nu moet ik er nog wel aan denken. Samen levend met Amerikanen en Canadezen kan country muziek niet ontbreken, en na vier dagen in een bus is in ieder geval het chilling on a road zeker waar.
Na straddie week waren we een weekje op de basis om te leren over de Heilige Geest, en dat was zeker een bijzondere week waarin iedereen veel leerde over de minst genoemde van de drie-eenheid, de Heilige Geest. Iets wat me lang bij zal blijven was een tijd van gebed die we hadden, een aantal mensen werden genezen, andere spraken in tongen en weer anderen ontvangen en gaven profetieën. God leeft in ons, en wil zo veel meer doen dan wij kunnen bevatten.

Het weekend erna was bijzonder in een hele andere manier, mijn ouders arriveerde in Australië. Het was nog even onduidelijk of ik hen kon bereiken in Cairns vanwege een cycloon maar gelukkig kon dat nog, met ongeveer het enige vliegtuig dat nog landde die avond. Eenmaal aangekomen was het supergaaf om mijn papsel en mamsel weer te zien, maar ook duidelijk een familie vakantie van de familie Bruijn… regen, cycloon regen. Gelukkig ook nog twee dagen droog en dus gezellig het regenwoud in en wezen duiken op het Great Barrier Reef!

Mijn vlucht terug naar Brisbane was iets minder hectisch en toen kon ik ook meteen door naar Toowoomba voor Easterfest. En om even je geheugen op te frissen, dat is een groot christelijk muziekfestival waar YWAM ieder jaar aan meehelpt. God heeft altijd grote plannen op dit festival en ook dit jaar is er weer veel gebeurd. In de chaitent (YWAM tent/podium) ontmoette ik een meisje en al snel merkte ik dat ze behoorlijk verkouden was, dus bad ik voor haar en het ging iets beter, maar wat ze vooral opmerkte was dat het een tijdje geleden was dat er iemand voor haar gebeden had. We praatte nog even verder en het bleek dat ze een paar straten verderop woonde in Brisbane en al veel met de basis in contact geweest was als een kind. Daarna was ze van het geloof afgedwaald en heeft een aantal moeilijke jaren gehad. Ze was nu op het festival omdat ze inziet dat ze christenen in haar leven wil, mensen die luisteren en voor haar bidden. Dat bracht me meer aan het denken. Het is zo belangrijk om gewoon de straat op te gaan en naar mensen te luisteren, er voor ze te zijn en met ze te bidden.

We vertrokken op de maandag en voor die twee dagen zaten we in de bus op weg naar Airly Beach, zo’n 16 uur ten noorden van Brisbane. Daar hadden we les over Geestelijke Strijd, deden we evangelisatie en hadden we tijd om naar de whitsunday islands te gaan. Ook was dit waar mijn ouders en de DTS groep elkaar ontmoette.. :D

Afgelopen week hadden we eerst weer de twee dagen rijden terug, gevolgd door lessen over relaties. Het was voor mij vooral een week van mijn ouders laten zen waar ik nu leef en wat ik hier doe, en dat was super gaaf!

Al met al heb ik de afgelopen tijd meer geleerd over God vertrouwen. Geloven dat Hij geneest, dat het onmogelijke mogelijk is voor God. Outreach is hiervoor zeken een grote leerweg maar ook in de lessen komt het steeds weer naar voren. God is groter dan onze moeilijkheden, we moeten Hem alleen vertrouwen en weten dat Hij ons in zijn handen heeft. Ik moet hem vertrouwen in evangelisatie, in outreach plannen, in financiën en met de studenten hier. Maar Hij is betrouwbaar en faalt niet.

Bedankt voor het lezen!