Stradi

Goed.. Stradi :P waar kan ik beginnen.. ik wist niet eens waar ik heen ging maar was erg positief verrast! We kampeerden meteen naast het strand, van het soort mooi zandstrand, blauwe zee met golven en rotsen naast de zee. De eerste dag scheen de zon nog ook dus beter kan niet :P alsof ze ons even wilde laten zien hoe de hemel is :P vervolgens zo vanuit de zee door naar lecture. In de schaduw onder een soort partytentachtig iets op de camping tussen de bomen het thema van deze week horen, Outreach prep. Wow, dat is al snel, maar zeker heel gaaf. Beginnend met de basis info, do’s and don’ts, meer over het doel en gewoon leuke verhalen om naar te luisteren. Verder lekker veel vrije tijd voor op het strand en tijd om door te brengen met je outreachteam.. dat is wat ik dacht. Maar niet helemaal de waarheid.. want die nacht om half 12 werd ik wakker gemaakt met de boodschap naar buiten te komen. ‘’ you’re survival week starts now, you have 5 minutes you get dressed because we’re going’, oke, dat is interessant. Het was ook meteen een wedstrijd tussen de outreachteams, gebaseerd op inzet en teamgedrag. Dus 5 minuten later nog wat slaperig op weg over het strand op een aantal dorpelingen te redden die zichzelf willen offeren aan hun goden (met andere woorden leren evangeliseren na een tocht), daar een uur wachten omdat het team voor ons nog bezig was met de opdracht en vervolgens op weg. 1e opdracht, spinnenweb. Touwen gespannen met gaten erin en daar moet iedereen door een gat heen, zonder het touw te raken, hoogste op meer dan 1,5 meter hoog. En het was daadwerkelijk mogelijk na 1,5 uur proberen :P wel gaaf om te zien dat iedereen positief bleef, elkaar bleef aanmoedigen en dat God als eerst bedankt werd toen het lukte, maar wel waar want ik heb nog nooit eerder 9 mensen positief zien blijven met iets wat zo lang niet lukt :P. verder.. er is een touw over het water gespannen, ga eronderdoor (lees, modderpoel waar je een slang in verwacht van een halve meter diep waar je helemaal onderwater moet), oke natuurlijk. Dus nat verder. De tocht vervolgen door het bos, wat er iets anders uit ziet dan hier, bijvoorbeeld geen paden, veel struiken waar je doorheen moet en water tot je knieën is heel normaal :P verder nog een aantal leuke opdrachten met als hoogtepunten toch wel het eten van 2 (grote) rouwe uien en 3 potten pindakaas (kotsen toegestaan wanneer je het hebt doorgeslikt) en later nog wat lekkere verschrikkelijk zoute visjes vol graat wat verbrand was, jammie! Om half 7 wel de laatste dorpeling gered :D ietwat modderig, nat en zanderig richting douche en dan toch wat slapen. Weer lecture en het vaststellen van teamgoals (altijd 5 min te vroeg komen om respect te tonen gaat moeilijk worden..) verder vooral in gebed God vragen wat Hij wil, en als groep samenwerken en elkaar blijven bemoedigen. De volgende dag gaan we verder met onderdeel survival, en ik moet zeggen dat ze creatief zijn met het bedenken van opdrachten :p over de rest van de week verspreid hebben we o.a. met rot fruit gegooid (met iemand van een ander team die het met een honkbalknuppel probeert te voorkomen), het vervoeren van zeewater in je mond, geblindoekt een stuk lopen (alleen was 1 groep vergeten dat 1 persoon niet geblindoekt hoeft te zijn :P en dat met mensen die je af proberen te leiden en je zo de zee in laten lopen :D), als stam gekleed gaan (outfit, dans en wapen) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was in ieder geval een super week! Alleen kan je je daarnaast ook nog voorstellen dat het ongeveer de hele week regent (wel wat minder op zo’n mooi eiland), alles dus nat is ( en niet droog te krijgen), en je iedere middag en avond nat, vies en zanderig worden. En het aantal muggen wat je hebt in het bos naast de zee.. ( record van ongeveer 20 muggenbeten op 1 hand). Oh.. en nu ben ik bijna de megahagedis vergeten :O (zie foto die later komt) dat ding is ongeer 1,5 meter! En de schoonmaakvrouw vond ook nog een kleine slang in de wc’s (slechts iets meer dan een meter).

Goed, dit is waarschijnlijk de meest chaotische blog die je ooit gelezen hebt… maar wel het duidelijkst wat ik erover kan zeggen. Het was awesome, ik zou het niet willen missen maar het was soms ook wel een beetje afzien.. maar wel iets goeds om op terug te kijken als team.. als we samen gezellig kotsend uien kunnen eten, of een kilometer kunnen lopen met 3 blinden, 3 mensen die niet kunnen praten en 2 die maar 1 been hebben (en dan rennend) dan kunnen we vast ook samenwerken op tijdens de outreach :D